Polska historyk sztuki. Absolwentka UW. Mocno związana z Warszawą. Kierowniczka Pracowni Bibliograficznej Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk (PAN). Autorka licznych publikacji z zakresu historii architektury i historii sztuki. Wykłada na warszawskiej ASP. Jej artykuły ukazują się w miesięczniku „Architektura Murator”. Wybrane publikacje książkowe: „Władysław Podkowiński” (Arkady, 1987),”Geometria wyobraźni. Szkice o architekturze dwudziestolecia międzywojennego” (Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, 2003),”Saska Kępa w listach, opisach, wspomnieniach” (Wydawnictwo Kowalska/Stiasny, 2004),”Opium życia. Niezwykła historia Marii Morskiej, muzy skamandrytów” (Wydawnictwo „Jeden Świat”, 2008),”Warszawskie gorseciki zanikające” (z Zuzanną Frubą, Wydawnictwo Nisza, 2013).
Książka nie opowiada o specjaliście od komedii – ona pozwala z nim przebywać. Zrozumieć jego prywatne bolączki, a także uczestniczyć w scenkach, które rozbawiały kolegów do łez. Albo rozbawiały jego samego.
Wnikliwa biografka, autorka bestsellerowego Kobusza, odkrywa, że Mieczysław Czechowicz był kimś innym, niż nam się zdaje. Jakie tragiczne wydarzenia z młodości spowodowały, że nawet na scenie bał się, gdy ktoś celował do niego z pistoletu? Czy pomimo powszechnego uznania, jakie budził, zmarł w poczuciu niespełnienia?
Natychmiast wywoływał śmiech. Przecież Pan Janeczek z Kabaretu Olgi Lipińskiej, przecież Majster, który uczy Jasia, przecież rólki arcydzieła w filmach Stanisława Barei… A jednak prywatnie był śmiertelnie poważny. Skąd się brała jego oryginalność? Czy potrafił uciec przed popularnością? Czy miał inne pasje niż aktorstwo? Biografię dopełniają wspomnienia krewnych oraz bliskich mu artystów.
